Een poëtisch einde….

Hola chico's!

Met pijn in ons hart plaatsen we ons laatste verhaal....

Het reizende leven is voor ons de afgelopen maanden zo vanzelfsprekend geworden dat je soms het gevoel hebt dat er nooit een einde aan komt. Het lijkt ons nieuwe leven geworden en Nederland voelt ontzettend ver weg. Het is dan zo vreemd om te beseffen dat we morgen terugvliegen en dat er een einde komt aan dit fantastische avontuur.... De hoeveelheid ervaringen die je op doet in vijf maanden reizen is ongeloofljk: de verschillende culturen die je ziet, de mensen die je ontmoet, de landschappen die je ziet, de geschiedenis die je leert, etc. Het relativeert, zet je aan het denken, geeft je nieuwe ideeen, geeft energie, maar maakt ons vooral heel erg blij en relaxed!

Eén van die leuke ‘verrassingen' die we zijn tegen gekomen is de Chileense dichter Pablo Neruda (voor ons hiervoor nog onbekend). Hij woonde in Valparaiso, een geweldige kunstenaars/havenplaats in Chili en doet qua persoon denken aan figuren als Dali of Picasso. Hij stond bekend om de super bijzondere huizen die hij helemaal in eigen stijl liet bouwen, ingericht met de meest bizarre elementen. Josine is verliefd geworden op zijn gedichten en daarom hebben we speciaal voor ons laatste verslag een licht poëtische inslag gekozen ;-)

Maar voordat we jullie voor een laatste keer jaloers maken met het vervolg van onze avonturen MOETEN we dit keer met het einde beginnen. Dit avontuur had namelijk het meest poetische en romantische einde ooit. In de voorlaatste week stonden 4 dagen paardrijden op het programma. Nadat we de eerste twee dagen les hadden gekregen van echte gauchos en op dag 2 zelfs al zelfstandig galopperend door de Noord-Argentijnse bloemenvelden vlogen, werd het tijd om de andere 2 dagen met onze paardjes, gaucho Javier en slaapzak achterop het paard gebonden de bergen in te trekken. Wat Josine echter niet wist is dat Jasper (met hulp van de eigenaresse van de ranch) een flinke verrassing in petto had. Na twee dagen paardrijden door de bergen, stond er in het gras bovenop de laatste berg die we beklommen opeens een fles champagne met hapjes klaar op een picknickleedje. Nadat we door de gaucho van de paarden werden geholpen en richting ons kleedje waren gelopen, ging Jasper op één knie met een ring uit Afrika in de hand..... En het antwoord was natuurlijk JA!!!!! Het was een fantastisch moment voor ons en een geweldigde afsluiting van deze super bijzondere reis. Bij terugkomst op de ranch werden we ook nog eens verrast met een heerlijk diner bij kaarslicht, inclusief slingers en een overvloed aan wijn. Echt te gek. WE ARE GETTING MARRIED, WOOHOO!!!

Oke, verder met het vervolg van onze reisavonturen. De eerste stad die we hebben aangedaan na onze laatste update was het super bijzondere Valparaiso, in Chili. Voor ons misschien wel de leukste stad die we hebben bezocht in Zuid-Amerika. Valparaiso's trots en bekendste dichter Neruda omschreef de stad poëtisch:

Valparaiso, how absurd you are, you haven't combed your hair, you've never had time to get dressed, life has always surprised you.

Na een bezoek van drie dagen voelden we precies wat hij met zijn woorden bedoelde. Wat een heerlijke stad, vol met tegenstellingen. Het ene moment loop je tussen de matrozen, vervallen pakhuizen en straatkatten, het volgende moment valt je mond open van verbazing als je kijkt naar de onwijs mooie grafitti op de gekleurde huizen. En aangezien wij helaas niet de gave hebben die Neruda had, kunnen we misschien beter zeggen: bekijk de foto's voor een impressie, want onze beelden spreken meer dan duizend woorden ;-)

The wave you let loose, arc of identity, exploded feather, when it was unleashed it was only foam, and without being wasted came back to be born (uit: The Great Ocean, Neruda).

De zee was een grote inspiratiebron voor Neruda en voor ons de volgende plek om naar toe te gaan. Met een boot hebben we ons op de golven begeven en de trip bleek zwaar boven onze verwachtingen! Het natuurpark Humboldt was echt de perfecte plek om weer even ouderwets te natuurvorsen, en op zee waren we daar tot nog toe niet al te succesvol in geweest. Maar daar is dus verandering in gebracht: Humboldt pinguins, pelikanen, prachtige vogels en om de boot heen cirkelenden/springende dolfijnen. En als klap op de vuurpijl doemden daar tussen de golven opeens twee Humpback whales op! Wow! Wat bijzonder om deze giganten zo dichtbij in 'The Great Ocean' te zien (en dat terwijl het walvis seizoen eigenlijk al over was en hier dus totaal geen rekening mee hadden gehouden).

Great stars as clear as vodka (Uit: The future is space, Neruda).

Tja, dat Neruda inspiratie haalde uit lekkere drankjes blijkt wel uit deze zin. In het Noorden van Chili hebben we niet veel alcohol kunnen nuttigen ivm de hoogte waarop we diverse dagen zaten (4000+ meter ), maar de glasheldere sterren hebben we zeker gezien. We hebben onze Melkweg zelfs van dichtbij bekeken door de telescopen van een Franse astronoom, in het midden van de woestijn. En we zagen niet alleen sterren, maar ook bijvoorbeeld de planeet Saturnus! Zie de foto's voor bewijs ;-) Maar er was meer in het noorden, namelijk meren op 4000m hoogte zo helder als vodka, gijsers die je opwarmen als een fles vodka en bergkleuren die je kunnen doen duizelen als (te veel) vodka. We zijn een week in dit noorden van Chili geweest (rond San Pedro de Atacama) en de landschappen hier behoren absoluut tot de mooisten die we deze trip gezien hebben.

Na het prachtige Chileense noorden zijn we (voor de laatste keer) de Andes overgestoken naar Argentinie. Daar stond onder andere ons lang gewenste paardrij avontuur voor de deur en daarnaast hebben we diverse oude koloniale plaatsjes bezocht. Erg sfeervol en vooral heel relaxed. Inmiddels zitten we weer in Buenos Aires en hebben we een aantal van jullie persoonlijk ingelicht over ons goede nieuws. Erg leuk om iedereen te spreken en/of te zien! Hopelijk maakt dit vooruitzicht onze terugvlucht van morgen iets draaglijker....

Tot heel snel in Nederland, we verheugen ons op een zonnige ontmoeting met jullie in de komende weken.

Alle liefs,

J&J

Herfst in Argentinie

Hola chicos!

Na het ronden van Kaap de Goede Hoop ruim een maand geleden besloten we het stadse leven nog even door te zetten. Negen dagen Buenos Aires: BAM!

Met een derde van de Argentijnse bevolking in de stad kun je je voorstellen dat het groots moet zijn. De negen dagen die we hadden uitgetrokken kwamen goed van pas om alle mooie, vreemde en drukke plekken van deze stad te verkennen. Dat er heel wat mensen in de stad wonen blijkt in ieder geval wel uit het verkeer: de 14-baans snelweg over het ‘centrale plein' is een trots van de porteños (naam voor de geboren en getogen Argentijnen). Maar wat er aan verkeer rijdt in het ene deel, zo Zuid-Europees doet het aan in een wijk als San Telmo. Met cobblestoned streets, een geweldige antiek markt en een tango festival op het centrale plein.

Dat het Europees aandoet is niet zo gek aangezien 95 procent van de mensen Europese voorvaderen heeft. Gek genoeg is niet de Spaanse maar de Italiaanse invloed voor ons toeristen enorm goed te zien en vooral te proeven: overal zijn verse pasta's, pizza's, goede koffie en ijs te krijgen. Maar ook de Franse invloed zie je weer sterk terug in de gebouwen in Buenos Aires. Verrassend, aangezien de Spanjaarden altijd veel prominenter aanwezig zijn geweest.

De tijd vloog voorbij en we hebben ons, wederom, tegoed gedaan aan het stadse leven. Bij toeval verzijld raken bij een tango festival met de meest geweldige zangers en dansers tot in de late uurtjes in de buitenlucht, ballet in het mooie Teatro de Colon, wijntjes in de brandende zon, het bezoeken van musea, chillen in een jazzclub, het verkennen van de prachtige begraafplaats in Recoleta, zwaaien naar de plek waar Evita ooit hetzelfde deed, het vieren van ons tienjarig jubileum, straatvoetbal kijken in La Boca en meer....

Na negen dagen Buenos Aires was het tijd om meer over Argentinie te weten te komen. En dan beginnen we even met de mensen. Net zoals de porteños eten zowel mannen als vrouwen het liefst 500 gram vlees tussen de middag als lunch en om een uurtje of 11 's avonds waarbij salade of groenten overbodig lijken te zijn. Daarbij hoort een flinke fles bier. Dat ze van bier houden blijkt ook wel uit de enorme hoeveelheid brouwerijen in het land: iedere regio heeft er een paar en ze produceren blond, rood en donker bier. Onze internationale bier-etiketten verzameling gaat hier als een tierelier! Het stikt hier tevens van de pastellerias met alles wat mierzoet is. Dat de Argentijnen nog tanden in hun mond hebben is een wonder....

Verder drinken ze de gehele dag extreem sterke thee (mate) door een aluminium rietje. Ze stoken het liefst de temperatuur in bussen en hotels op tot tegen de 30 graden terwijl het buiten vriest. En ze kunnen geen woord Engels (zie het ultieme bewijs hieronder) maar doen er wel alles aan om een leuk gesprek met je aan te gaan. Omdat ze zo vriendelijk zijn en er alles voor over hebben om de conversatie niet te staken, komen we behoorlijk ver in ons boerenkolen Spaans! Met een enkel woord terug, maken zij de zin voor je af!

Maar we hebben de afgelopen weken niet alleen ons best gedaan om de cultuur te leren kennen. Daarvoor lonkt de geweldige natuur, in het al lang op ons lijstje staande Patagonie, te veel! Na Buenos Aires zijn we daarom direct naar het zuiden gevlogen en in bijna 2 maanden tijd zullen we vanaf hier zigzaggend omhoog Chili en Argentinie verkennen. Een niet al te moeilijke opgave want het reizen hier is eigenlijk net zo simpel als in Europa. Je hoeft hier geen roestige bussen, hectiek en koeien op de perrons te verwachten. Luxe bussen met filmpjes, gigantische stoelen en vino tintos zijn hier de regel. Inmiddels zijn we halverwege onze trip door Chili en Argentinie, dus laten we jullie even meegenieten van onze avonturen in het Zuiden.

Ushuaia - El fin del mundo: Wil je weten hoe het is om op 'steenworp' afstand van Antartica te zitten? Of hoe Darwin zijn Beagle door de zee, fjorden en gletsjers voer bij het ronden van Zuid-Amerika? Dan ga je dus naar Ushuaia, El fin del Mundo! Voor ons beter bekend als Vuurland, vernoemd naar de vuren op het land die vanaf de ontdekkingsschepen overal zichtbaar waren en waarmee de inheemse bevolking zichzelf warm hield. Echt een hele bijzondere plek en bizar om na weken van zonneschijn opeens met al je thermokleding weer aan in de snijdende wind en sneeuw te staan!

Parque Nacional de Glaciares: Het was de hoogste tijd to put on the walking shoes. En laat dit park nu uitgerekend de beste plek zijn daarvoor. Het strekt zich uit over Argentinie en Chili en heeft na Antartica en Groenland de grootste continentale ijskap ter wereld. We hebben hier uiteraard de prachtige Perito Moreno glacier bezocht (zie foto). Het metershoge knalblauwe ijs, dat je continu hoort kraken en ziet afbreken en neerstorten in het grijze gletsjerwater, was echt uniek om te zien. Maar de hike naar de Fitzoy mountain was toch echt het hoogtepunt. De fantastische herfstkleuren die overal in Patagonie zichtbaar zijn waren bij Fitzroy op zijn best en in combinatie met sneeuwtoppen en gletsjers was dit gebied adembenemend.

Lake District: Na een vierdaagse ferryboottocht door de Chileense fjorden zijn we aangekomen in het Lake District van Chili en Argentinie. Besneeuwde vulkaantoppen, smaragdgroene meren, herfstige bossen, knalgele populieren, houten huisjes, kaasfondue en de beste chocola van Argentinie. Do we need to say more?

Back in time in the Dinosaur Valley: Paleontologen live in actie zien? Een dinosaurus ei in je hand houden? Naast het skelet staan van de grootste carnivoor en herbivoor (40m!!) aller tijden? Allemaal hier gevonden en er ligt zelfs nog teveel om op te graven. Erg leuk om even 100 miljoen jaar terug in de tijd te reizen en een 'lesson in size' te krijgen van deze fantastische oerbeesten....

Het dak van de Americas: Tja, het dak van de wereld hadden we natuurlijk al gezien in Nepal, maar de hoogste top ter wereld na deze Himalayas ligt in de Andes van Argentinie op 6962m(!). Die kon natuurlijk niet ontbreken en de hike door dit besneeuwde deel van de Andes was echt geweldig mooi.

Dankzij Marlieke hebben we weer genoeg ruimte om jullie wat foto's voor te schotelen: Geniet ervan!

Met nog een maand voor de boeg en strand en woestijn op het programma, lijkt het er op dat we de sneeuw en het ijs nu definitief achter ons hebben gelaten. Tot over een paar weken bij de volgende update!

Hasta luego, J&J

The Big Five by J&J

Lieve mensen,

Het is even stil geweest aan het blog front, maar niet omdat er niks te beleven viel de afgelopen weken! Ons kampeer avontuur met eigen 4x4 (met tent op het dak) in Afrika heeft gezorgd voor meer dan genoeg kampvuur verhalen, misschien wel iets téveel. Want waar moeten we beginnen? Deze trip was echt fantastisch mooi en bestaat alleen maar uit hoogtepunten. Om het overzichtelijk te maken en jullie niet te lang van je werk af te houden ;-), hebben we volgens Afrikaanse traditie onze eigen Big Five gemaakt (in willekeurige volgorde):

1. De Himba's (Namibie)

Met alle natuur die we op het programma hadden staan in Afrika kon een beetje cultuur natuurlijk niet ontbreken. We zijn daarom naar het noordwesten van Namibie gereden (Kaokoveld/Opuwo) om daar op zoek te gaan naar een portie échte traditionele Afrikaanse cultuur. En dan bedoelen we ook écht traditioneel! Wat een fantastische ervaring was dit zeg.... In Kaokoveld leven de zogenaamde ‘Himba people', dat is een semi-nomadisch volk dat al eeuwenlang op zeer traditionele wijze leeft. De eerste keer dat je een Himba ziet lopen valt je mond letterlijk wagenwijd open: vrouwen lopen in niets anders dan leren huiden om hun heup en in hun haar, topless, zilveren enkelbanden en hun lijf volledig ingesmeerd met roodbruine oker. Zie ik dit goed, denk je? Is dit echt? JA, dit is echt!

De oker gebruiken ze als een soort ‘douche', als ze zich met dit spul insmeren ziet hun huid er namelijk schoon en glad uit. Het helpt bovendien tegen de zon en tegen de (malaria) muggen. Ze leven in houten hutten zonder enige moderne hulpmiddelen. En dat terwijl ze in werkelijkheid zelfs vrij welvarend zijn (de vele geiten die ze hoeden verkopen ze a 100 euro per stuk). Ondanks dat ze dus eigenlijk meer zouden kunnen hebben, zijn ze tevreden met wat ze hebben en kiezen ze er bewust voor om te blijven leven op de wijze zoals ze dat al honderden jaren hebben gedaan. Een wijze leerles voor menig Westerling: wees blij met wat je hebt, meer is niet altijd beter... Die nemen we mee. ;-)

Fantastisch om een aantal dagen in deze regio geweest te zijn en deze mensen te hebben zien leven. Je stapt voor je gevoel even een paar duizend jaar terug in de beschaving, erg bijzonder. Ook het moment dat er bij het wegen van ons fruit in de supermarkt naast ons doodgewoon een halfnaakte Himba vrouw haar plastic zakje pakt om haar appeltjes in te doen, zullen we niet snel vergeten. Dat is even andere koek dan de Appie op Waterlooplein....

2. Nxai Pan (Botswana)

Aangezien het regenseizoen was in Namibie bleef het aantal big cats op ons lijstje nog wat aan de lage kant (ze komen dan minder snel naar waterholes, omdat er voldoende water is). In Botswana klonk daarom de Nxai Pan ons aantrekkelijk in de oren: een Serengeti-achtige vlakte (dus goed zicht, geen groene bosjes) en weinig regenval. We twijfelden nog wel even of we zelf door deze zandbak wilden gaan rijden aangezien we in Chobe drie keer hadden vastgezeten. Na een stoomcursus 4WD van de parkranger hebben we de gok toch gewaagd. En wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben! De eerste dag waren we rond 17u in het park. Na onze campingsite te hebben uitgecheckt (geen hekken, geen guards, alleen bomen, zand, een wasbak, twee andere kampeerders en oh ja: een op hol geslagen mannetjes olifant....) besloten we nog even te rijden naar de waterhole dichtbij en daar naar de zonsondergang te kijken. Dit is wat we zagen:

Op de terugweg naar de camping mochten we nog in het laatste licht drie spelende Cheeta's bekijken: Wow! Het park was nu al de moeite waard!

De volgende ochtend vroeg op (Ja,ja, om 05.30 in de auto: 'It's all in the mind' ;-)) om leeuwen te spotten. We hadden tot nu toe alleen een mannetje gezien in Etosha en dit was onze allerlaatste kans op meer succes. Na een half uurtje rijden zag Jasper in de verte een paar oortjes boven het gras uitsteken: Yes een leeuw!! En het bleek nog veel mooier te worden dan we ooit hadden verwacht op dat moment. Twee uur later hadden we de groep van negen leeuwen (6 vrouwtjes en 3 jonkies) van in de verte tot langs onze auto zien lopen, naar een waterhole. Spelend en wel was dit een geweldige twee uur durende show en fantastisch om mee te maken! Onderweg naar de uitgang nog vele mannetjes olifanten gezien en enorme groepen met girafffen en zebra's.

3. Okavango Delta (Botswana)

Weer een totaal nieuw landschap: een waterlandschap. En wat een mooi toeval dat Jasper precies hier jarig was. Dat was een mooie plek (en een goed excuus ;-)) om een cadeau te geven waar we beiden van konden meegenieten: een Scenic flight over de Okavango Delta! En wat was het prachtig om dit vanuit de lucht te zien (en om in zo'n klein vliegtuigje te zitten)! De dag ervoor hadden we in een uitgeholde boomstam ons door de duizenden waterlelies laten varen, nu keken we er op neer. En als klap op de vuurpijl trakteerde de piloot ons op een geweldige game-flight. In een uur hebben we twee white rhino's, zes leeuwen (mannetje met vijf vrouwtjes), groepen buffels, olifanten en giraffen kuddes, groepen impala's en dobberende hippo's gezien. Een absolute aanrader voor mensen die naar de Okavango Delta gaan! Echt te gek!

4. Sossusvlei/Fish River Canyon (Namibie)

OK, hier schieten woorden bijna te kort om te beschrijven. Na het groene Botswana zijn we naar het zuiden van Namibie afgezakt, richting de zandduinen van de Sossusvlei. Dit is één van de oudste ecosytemen op aarde en behalve dat het er erg droog en heet is, is de omgeving er vooral adembenemend mooi. De 350m hoge rode zandduinen in de Sossusvlei waren prachtig om te zien en de dode uitgedroogde bomen er omheen maakten het (fotogenieke) plaatje helemaal compleet. Maar vooral ook de route die we verder naar het zuiden toe hebben gereden was echt waanzinnig... Dit moet zo ongeveer de mooiste route ter wereld zijn. De kleuren van het landschap zijn zo ongelooflijk mooi: knalrode duinen omringd door wazig geel gras in de verte, alsof ze zweven, opgevolgd door vlaktes die van lichtgeel gras langzaam over gaan naar geel, naar groen, naar donkergroen, naar knalblauwe luchten met felwitte wolken en her en der donkere rotspartijen die boven het landschap uit torenen.... Je valt hier echt van de ene verbazing in de andere. Onze route eindigde bij de Fish River Canyon, na de Grand Canyon de grootste canyon ter wereld. Voor geologen (maar ook voor simpele toeristen zoals wij) een walhalla, omdat je hier letterlijk de ontwikkeling van gesteentes kunt zien vanaf halverwege het ontstaan van de aarde (2000 miljoen jaar geleden!). Impressive.

Beelden zeggen meer dan 1000 woorden, dus check de foto's.

5. Cape Town (Zuid - Afrika)

Na een maand kamperen was het een feest om de oploskoffie en de eenpansmaaltijden weg te spoelen met de heerlijke Cappucino's, wijntjes, biertjes en culinaire hoogstandjes van het gastronomische Cape Town. En wat een relaxte sfeer, heerlijk weer en interessante sights. Toch voelde het soms een beetje dubbel om in luilekkerland te leven en van cocktails te nippen als er een paar kilometer verderop enorme townships zijn waar de mensen geen cent te makken hebben. Het voelde heel on-Afrikaans, zo'n witte enclave in Afrika. Maar toegegeven, dat maakte het er voor ons, witjes, niet minder relaxed op. Wel hebben we onze geschiedenislessen opgehaald op Robben eiland en het District Six Museum. Een prachtige plaat:

Zoals gezegd bestond deze trip door Afrika alleen maar uit hoogtepunten, teveel om op te noemen. Maar we willen naast deze Big 5 nog een eervolle vermelding geven aan de neushoorn in Etosha die we op 15m afstand hebben zien badderen, de honderden olifanten die we hebben gezien in Chobe, de denderende Victoria Falls in Zimbabwe, de sauerkraut & eisbein in het Duitse havenplaatsje Luderitz, de ‘huisleeuw' Mufasa die we hebben geaaid bij één van onze campings en de zeeleeuwen kolonie aan de Atlantische Oceaan.

Now it's time to get Spanish! Inmiddels aangekomen in Buenos Aires, ons 10-jarig jubileum gevierd (geen verkeerde plek ;-)) en plannetjes aan het smeden voor de komende 2 maanden. Heerlijk!

Liefs,

J&J

Meet the Bronners

Shalom! Ja, daar zijn we alweer! Allereerst dank voor alle leuke reacties, erg leuk om te lezen! We verwennen jullie daarom nog snel met een update voordat we de bush bush ingaan in Namibie & Botswana, want onze derde stop is alweer voorbij: een prachtige familieweek in Israel ter ere van het 40 jarige huwelijk van Fred en Anita. Een trip dwars door het Heilige Land. En Heilig was het.... Menig christen zal stik jaloers zijn op de plekken die we hebben aangedaan. En we willen Fred & Anita daarom bij deze bedanken voor het feit dat we met deze trip voor de rest van onze leven al onze zonden hebben afgekocht! Amen.

Het begint er op te lijken dat onze eerste dag in een nieuw land garant staat voor avontuur. In Nepal begonnen we met de legendarische Suzuki drive, in Israel begon het avontuur bij niemand minder dan de Israeli border police. Waar Josine met het beantwoorden van een paar vragen vrolijk door de douane liep, bleef de Syrie stempel in Jasper zijn paspoort niet onopgemerkt... Gevolg: afgevoerd worden naar een hok waar een Israelische agente staat te wachten om een flinke ondervraging te starten. Het werd Jasper al snel duidelijk dat het in dit land het beste is om gewoon braaf mee te werken en vooral geen dialoog aan te gaan: 'I'm the one who's asking the questions here. You just need to answer!!'. Anderhalf uur later mocht hij dan toch door de douane heen... Pfoeh.

De volgende dag ontmoetten we de familie Bronner in Tel Aviv en met een riant Renault busje hebben we o.a. Tel Aviv, Jeruzalem, de Dode Zee, Tiberias en Haifa aangedaan. Uiteraard was de reis tot in de puntjes goed voorbereid door Anita die ons een prachtig programma heeft voorgeschoteld. We hebben Het Heilige Land eer aangedaan en Jezus zijn levensverhaal voor ons zien afspelen. We begonnen direct goed, namelijk in het fantastische Jeruzalem. Je voelt ‘religie' hier letterlijk overal om je heen. Onze eerste activiteit hier was het meelopen met de processie van de Franciscaners over de Via Dolorosa (via deze weg werd Jezus naar de kruisiging geleid) die maar één keer per week is. Deze eindigt in een bezoek aan de Heilig Hart kerk. Dit is de plaats waar Jezus is gekruisigd, begraven en opgestaan. Een plaats van enorme betekenis dus. Je ziet daarom in elk hoek en kamer een dienst of samenzang van verschillende Christelijke stromingen, erg bijzonder. De ruzies over elk metertje in deze Christelijke kerk hebben ertoe geleid dat de opening van de kerk elke dag door een Moslim gebeurt, omdat ze het niet eens werden hoe dat onderling op te lossen. Dit geeft wel aan hoe alles hier op de weegschaal wordt gelegd als het gaat om de Heer...

Kenmerkend voor Jeruzalem waren de vele pijpenkrullen die met haastige tred voorbij kwamen op weg naar de Klaagmuur. Vaak voorzien van een luxe hoed genaamd Shtreimel (door ons ook wel de katten krabpaal genoemd) met een prijskaartje van maar liefst 5.500 euro. Maar Jeruzalem bood meer, zoals de Olijfberg (plek waar Jezus werd verraden door Judas), het graf van zijn moeder Maria en het fantastische Israel Museum (de plek waar de Dead Sea scrolls liggen en waar er een enorme schatkamer aan kunst ligt). Alleen al de moeite waard om een keer terug te keren naar Israel.

De Heilige plekken beperkten zich niet alleen tot Jeruzalem: de vervolgtrip voerde ons bijvoorbeeld langs de doopplaats van Jezus (Jordan River), Nazareth, de eerste synagoge waar hij predikte, de plek van de vermenigvuldiging (hier voedde hij met enkele vissen en broden het hele volk) en de kerk van de annunciatie.

Overige impressies van het land: controles en road blocks vallen mee (we waren gewaarschuwd dat je soms vele malen je kofferbak moet openen in verband met mogelijke wapens), ze rijden rustig, bevolking is autoritair maar goed te doen ('Israëli's zijn cactussen, stekelig van buiten maar zacht van binnen'), steden verschillen zeer - van heel modern à la VS tot heel oud en Mediterraan.

Kortom: de reis kende vele hoogtepunten. Maar zoals het de familie Bronner betaamt is er een (unanieme) top drie gemaakt:

1. Jeruzalem (met stip!) - De religieuze vibraties trillen nog na. Een stad die met elke kier van de prachtige stenen geloof en geschiedenis ademt.

2. Masada - Een prachtig gelegen burcht van de dappere strijd tussen Joden en Romeinen. De Joden verloren door de belegering, maar pleegden collectief een soort zelfmoord door elkaar te vermoorden dus de Romeinen hadden weinig lol van hun overwinning. Gezien de vele middelbare schoolklassen in Masada is deze plaats een symbool van Joodse heldhaftigheid geworden.

3. Een gedeelde plaats voor :

• a. Beth Shean - Prachtige Romeinse stad met o.a. een theater dat nog goed in takt is.
• b. Dode Zee - Lekker dobberen in het zoute water en chillen in het mooie resort. Onbeperkt opscheppen van ontbijt en avondeten zorgen voor een vet-reserve in Afrika.

Wij voegen bij deze graag ook nog even een vierde hoogtepunt toe: Djuna! Het was te gek om die kleine een week bij ons te hebben. Eén en al vrolijkheid. En hoe mooi is het dat ze haar eerste echte stapjes heeft gedaan aan het meer van Tiberias, de plek waar Jezus over water liep! J Alle credits voor Lonnie & Sjoerd voor het op de wereld zetten van deze kleine rakker!

De volgende update volgt pas over een paar weken want we gaan even van de radar: vanaf morgen met een 4x4 Jeep (met tent op het dak) Namibie en Botswana onveilig maken! Hopelijk maakt het regenseizoen het ons niet te moeilijk ;-) Jullie horen het over vijf weken als we neerstrijken in Cape Town!

Veel liefs,

J&J

P.S. Deze update is mede mogelijk gemaakt door de razende reisreporters Fred en Anita! Dank voor het mooie verslag van de trip!

On top of the world!

Na twee weken prachtig Nepal en daarmee een afsluiting van onze tijd in Azie, is het weer tijd voor een update! Waar het in India voornamelijk draaide om een mooie, bizarre en heftige cultuur, draaide de afgelopen twee weken in Nepal om avontuur. We hebben er vijf voor jullie (+zie foto's):

1. De legendarische Suzuki

Het begon al bij aankomst in Sunauli, de grensovergang met India. Al het verkeer lag plat in Nepal ivm een staking . Reden was de verhoging van de olieprijzen in het land. Gevolg voor ons: geen verkeer naar Pokhara...Maar gelukkig valt er altijd wel iets te ritselen. Dus na een stevige onderhandeling en het ronselen van een ander gestrand backpackers stel konden we een paar uur later vetrekken. Onze chauffeur was de enige persoon in Sunauli die die dag durfde te rijden: de demonstraties van studenten zijn namelijk vaak geweldadig en er blijft niets over van auto's die toch rijden...Maar met een A4-tje ‘only toeriest' op onze voorruit zaten wij helemaal veilig, aldus onze chauffeur.

Na de eerste drie haarspeldbochten werd het al duidelijk dat Jasper beter een reispilletje had kunnen nemen en onze Suzuki zijn beste tijd had gehad. Het bleek uiteindelijk een memorabele rit te worden. De Britse Tom begon steeds meer te glunderen en nadat we ons laatste obstakel met succes hadden doorstaan riep hij: This can't get any better, this is the best drive ever. I'll never forget. Waarom niet? Misschien kwam het door het door de recordtijd waarin onze chauffeur in het donker de lekke band verwisselde, Jasper die tussen het kotsen door een luipaard op de weg spotte, de motor die niet meer wilde starten en met losse draadjes weer aan de praat ging, de koplampen die uitvielen, de zelgemaakte mistlampen die uiteindelijk onze enige lampen waren, of de politie die ons van de weg haalde omdat zij de zelf gemaakte lampen niet helemaal konden waarderen.... Memorabel.

2. Het dak van de wereld

Na de bijzondere Suzuki-drive hadden we zin in het volgende avontuur: vijf dagen hiken in de Himalaya! Een van de redenen om naar Nepal te gaan. Een geweldige ervaring met een prachtige route over ijzige, besneeuwde paden door dorpjes, jungle en bos. Slapen in je thermokleding, warmen aan de houtkachel bij de teahouses en buiten douchen met een emmertje warm en een emmertje koud water. Fantastisch!

Een van de letterlijke en figuurlijke hoogtepunten was het uitzicht vanaf Poon Hill op toppen van boven de 8000 meter. Het is zo indrukkwekkend om in zo'n machtig landschap te staan en te beseffen dat je letterlijk naar het dak van de wereld kijkt. Absoluut een van de hoogtepunten van onze reis. Het smaakt naar meer en is zeker een reden om terug te keren naar Nepal voor een langere tocht.

3. Cirkelen tussen de gieren

De dag na terugkomst van de hike hadden we geen zin om veel te lopen, dus zijn we maar gaan vliegen! Jo begon met knikkende knietjes aan dit geweldige avontuur, maar eenmaal in de lucht waren alle zenuwen uit het lijf. Misschien kwam het doordat ze er in de lucht achter kwam dat ze vloog met de kampioen Paragliding van India en Nepal. Na een prachtige vlucht over het mooie landschap en het uitzicht op de sneeuwtoppen sloten Jo en haar Indiase kampioen nog even af met een (geplande) acrobatische stunt. Ook dit avontuur smaakt naar meer!

4. De lopende pantserwagens

Na de tijgersafari in India zonder resultaat, wilden we ons natuurvorsersgeluk nogmaals beproeven tijdens een safari in Nepal. Doel dit keer: de Indian one-horned rhino. Een zeldzaam soort waar er wereldwijd nog maar 2500 van zijn, waarvan bijna 20% in het Chitwan National Park in Nepal. Om onze kansen te vergroten hebben we dit gedaan op de rug van een olifant: geen ronkend jeepgeluid, de geur van de olifant overheerst de geur van de mensen en geen gebaande paden. En ja hoor: dit keer wel geluk!! Moeder en jong op maar twee meter afstand! Prachtige pre-historische beesten en onwijs bijzonder om van zo dichtbij te zien. De dag erna nogmaals geprobeerd met een jeepsafari, maar zonder resultaat. De olifant was dus een goede keuze.

5. Mountainbiken Kathmandu Valley

Na anderhalve week natuur werd het weer tijd voor wat cultuur. De Kathmandu Valley is met diverse Unesco World Heritage sites de perfecte plek om nog wat op te snuiven van de Newari en Budhistische cultuur. En het mooie is, het ligt allemaal op een steenworp afstand, dus waarom niet op z'n Nederlands de fiets pakken? Twee mountainbikes gehuurd, zadel op de hoogste stand, doek voor je neus, en gaan! Echt prachtige plaatsen, tempels en mensen gezien. En met je fiets in de spits van Kathmandu tussen de auto's, bussen, vrachtwagens en motors slalommen is trouwens ook een ervaring om nooit te vergeten....alleen al vanwege de gehoorschade en stoflongen die je dan oploopt.

Al met al was Nepal een behoorlijke verademing na het hectische India. Vanaf het moment dat we de grens overgingen merkte je een verschil in cultuur. Mensen waren vriendelijker, het was minder druk, maar ook alle natuur maakte het uiteraard een stuk rustgevender. Het is vreemd om te beseffen dat Nepal één van de armere landen ter wereld is en op de UN Human Development Index op nr. 143 staat van de ruim 170 landen, een stuk lager dan India. En dat terwijl de armoede in India veel merkbaarder was. Daar leven arme en rijke mensen door elkaar, terwijl in Nepal hele regio's zwaar onder ontwikkeld zijn. Deze regio's worden niet of nauwelijks bezocht door toeristen. Op de laatste avond hadden we afgesproken met een oude honkbalvriend die hier een ontwikkelingsorganisatie runt en met diverse projecten de arme mensen in Nepal een beter leven probeert te geven. Erg mooi om hem na 5 jaar weer te zien en al zijn verhalen te horen.

Next stop, something completely different: Israel!

X

J&J

Holy Cow! Wat een land....

Namaste!

We zijn alweer 3 weken op weg, de tijd vliegt. Ontzettend veel gezien, dus hoogste tijd voor een eerste update!

India is een gigantisch land, qua oppervlakte ongeveer zo groot als West-Europa. We hadden een kleine 3 weken de tijd en hebben er daarom voor gekozen om te focussen op de regio Rajasthan: het land der Koningen. Dit is de plek waar de Rajputs (een Hindu warrior clan) meer dan 1000 jaar heer en meester zijn geweest. Zelfs onder de bezetting van de Mughals (vanuit Afghanistan) en de Engelsen hebben zij atijd een aparte status weten te behouden en in de loop der eeuwen zijn hier fantastische forten en paleizen gebouwd. Je waant je hier af en toe in de Lord of the Rings, met forten op torenhoge cliffs die vlijmscherpe metalen punten aan de metershoge deuren hebben om de aanvallen van olifanten af te slaan.

Oke, een update dus... maar waar moet je beginnen? Hoe kan je 3 weken India samenvatten? Dit is zo een ontzettend bizar en intens land, een land met grotere tegenstellingen hebben we nog nooit gezien. De ranzigheid, de kleuren, de armoede, de geuren, de smaken, de mensen, alles is intenser dan waar dan ook. India is niet in een paar woorden samen te vatten, maar we proberen het toch:

Stront - met stip op nummer 1, je moet hier letterlijk hinkelend over straat om niet met enorme plakkaten stront onder je voeten je hotelkamer te besmeuren. Slechts een kleine hoeveelheid in het profiel van je schoenen is al een hele mooie prestatie! Of het van koe, mens, aap, duif, geit, hond, varken of een rat is blijft overigens vaak een raadsel.....

Deze man praat in ieder geval geen bullshit:

Geur- Een wandeling door de stad staat garant voor een waaier aan geuren. Wierook, bloemen, vuur, brandende pinda's, pis (wildplassen is hier heel normaal!), kruiden, eten en meer....

Forten & Paleizen- de Rajasthan regio staat bekend om zijn prachtige paleizen en forten die boven de stad uittorenen, gebouwd door de Rajputs. Eén van de verhalen die ons het meest is bijgebleven over de Rajputs is die van de jauhar. Rajput krijgers vochten ten alle tijden, ook als de situatie compleet uitzichtloos was. In zo'n geval werd er door de gehele populatie van die stad ‘jaugar' gepleegd, een massale zelfmoord actie. De mannen betraden in gekleurde gewaden hun paard om met hun zwaard in de hand voor het laatst uit te rijden. De vrouwen maakten een enorm vuur op een centrale plek in het fort en liepen onder het geschal van hoorns gezamenlijk het vuur in.... Eer en dapperheid boven alles voor deze Rajputs.

Kleur- De foto's spreken voor zich. De vrouwen lopen hier in prachtige gekleurde doeken, huizen hebben alle kleuren van de regenboog, de groenten liggen gepoetst te blinken in de zon en sommige steden in Rajasthan zijn bijna volledig in één kleur geschilderd.

Koeien- De holy cow doet hier helemaal zijn/haar eigen ding. Ongestoord lopen ze tussen alle scooters, auto's en riksja's door. Iedereen springt voor ze aan de kant of gaat midden op de snelweg in de ankers om ze te ontwijken. Altijd de rust zelve.

Deze koe uit Udaipur is duidelijk ingeburgerd en laat zich niet stoppen door een draaihek:

Armoede- Overal heel duidelijk aanwezig, waar je ook gaat. Bedelaars, mensen die op straat leven tussen het vuilnis, zonder gebit, zonder ledematen, gescheurde kleding en zwart van het vuil... Dit hebben we nog nergens zo erg en zo veel gezien. Moelijk en schrijnend om te zien, zeker als je sommige jongeren hier met de nieuwste telefoons en Ipads ziet lopen... Grote verschillen.

Herrie- Wat zeg je? Heh? Je moet hier overdag zo ongeveer je oordoppen in! Niet normaal, wat een enorme herrie en chaos hier. Auto's, scooters, riksja's, paarden en touts die je op elke hoek van de straat aanspreken. Kortom: een gekkenhuis

Beesten- Erg grappig om te zien hoeveel beesten hier onderdeel zijn van het dagelijks leven. Olifanten, kamelen, apen, honden, koeien, alles loopt hier rond. Voor ons bijzonder, voor hen normaalste gang van zaken.

Money, money- In de toeristen branch draait het hier duidelijk maar om 1 ding: money! Wat zijn die Indiers ontzettend gehaaid in het binnen halen van geld... Op elk antwoord waar je in een ander land mee weg komt, hebben ze hier wel weer een tegenwoord. Een simpele ‘No, thank you' werkt hier helaas ook niet, er wordt gerust een heel beargumenteerd betoog verwacht. Dit kan nog wel eens behoorlijk irritant zijn, maar hoort er hier in India helaas bij....

Kruiden- Je ruikt en proeft ze overal. Het eten is hier pittig, dus het is af en toe puffen geblazen tijdens het eten. Maar kruiden maken een land ook eigen, lekker of niet. Alles en iedereen ruikt er naar.

We kunnen nog pagina's vol schrijven over onze ervaringen hier en alle prachtige en bijzondere dingen die we gezien hebben. Hopelijk geven onze foto's en onderschriften een beeld van wat we gezien hebben en nemen we jullie een klein beetje mee op reis!

Veel liefs, Namaste,

Jas en Jo

Ps. Voor de weddenschappen die er lopen, we moeten jullie teleurstellen. De algehele malaise tussenstand is 0-0 (een flinke prestatie in India;-)).